رنگ‌های مصنوعی که به موادغذایی و نوشیدنی‌ها افزوده می‌شوند، می‌توانند ضریب هوشی کودکان را کاهش دهند.
پژوهشگران دانشگاه سوت هامپتون در این باره خاطرنشان کردند که آسیب رشدی ناشی از هفت افزودنی خوراکی به مواد غذایی می‌تواند تا پنج نمره از ضریب هوشی کودکان بکاهد.
محققان اثر خوراکی‌های با رنگ مصنوعی را با اثر حذف این خوراکی‌ها مقایسه کردند و نتیجه‌گیری آنها این بود که وقتی کودکان آبمیوه با رنگ مصنوعی می‌نوشند، بیشتر احتمال دارد که «بیش‌فعال» شوند.
دانشمندان اثر این رنگ‌های مصنوعی را مستقیما روی گروه‌هایی از بچه‌های 3 ساله و 8 ساله بررسی کرده‌اند. از جزئیات این مطالعه، فعلا همین قدر می‌دانیم که مقدار رنگ مصرفی بچه‌ها به صورت معمول تخمین زده شده و تنها به شکل آزمایشی به این بچه‌ها داده شده‌ است.
نتیجه این تخقیق ، تایید مطالعه قبلی است و به این ترتیب می‌توان با اطمینان بالایی گفت وجود این نوع رنگ‌ها می‌تواند زمینه اختلالات رفتاری مانند بیش فعالی و پرخاشگری را به وجود آورد.
هنوز نتایج این مطالعه از سوی مقامات رسمی انگلستان یا مقامات بین‌المللی تایید یا رد نشده‌است.
اداره استانداردهای غذایی انگلستان اعلام کرده‌است قبل از پذیرفته شدن مقاله این محققان در یک نشریه علمی معتبر، هیچ قضاوتی در مورد آن نخواهد کرد و طبعا هیچ تصمیمی هم درباره ممنوع کردن استفاده از رنگ‌های مصنوعی در مواد غذایی گرفته نخواهد شد.
با این حال محققان مستقل در انگلستان، با انتشار فهرست رنگ‌های مصنوعی خوراکی که این گروه تحقیقاتی روی آن کار کرده و زیان‌های آن را معرفی کرده، موافقند. آنها می‌گویند درست است که هنوز این یافته‌ها در هیچ نشریه علمی چاپ نشده و این یافته‌ها از سوی دانشمندان دیگر ارزیابی و صحت آن تایید نشده، اما والدین می‌توانند با حذف این گونه خوراکی ها و نیز استفاده بیشتر از مواد غذایی و خوراکی‌های خانگی، سلامت رفتاری کودک خود را تا حد زیادی تامین کنند.
به ویژه این که حذف این خوراکی‌های «رنگ‌شده»، هیچ کمبودی در بچه‌ها ایجاد نمی‌کند، چون خوراکی‌های با رنگ مصنوعی، عموما ارزش تغذیه‌ای خاصی ندارند.
یک فایده مهم دیگر این نوع تحقیقات آن است که پدر و مادرها را تشویق می‌کند موقع خرید خوراکی های رنگارنگ، نگاهی هم به جدول اطلاعات تغذیه‌ای و نیز «مواد تشکیل‌دهنده» آن روی بسته بیندازند. به این ترتیب اولین قدم را برای نزدیک شدن به یک برنامه غذایی سالم، برای خود و کودکانشان، برداشته‌اند.
با توجه به نتایج این تحقیق، آژانس استانداردهای غذایی انگلیس در نظر دارد برای کارخانه‌های تولید کننده مواد غذایی دستورالعمل‌ها و سفارشاتی را برای حذف این مواد افزودنی از محصولات استفاده کنند.

مضرات آنی استفاده از رنگ غذا:

مصرف رنگهای خوراکی معمولا در درازمدت باعث بروز مشکلات مختلف خواهد شد و کمتر شاهد آن خواهید بود که بلافاصله پس از مصرف، مضرات استفاده از این مواد بروز پیدا کند. با این حال ممکن است برخی افراد خصوصا کسانی که دارای درجات مختلف حساسیت هستند، بلافاصله پس از مصرف رنگ های خوراکی دچار نشانه هایی مثل مسمومیت، استفراغ و. . . شوند. 

مضرات بلندمدت استفاده از رنگ های خوراکی:

عوارضی که در درازمدت ممکن است به دلیل استفاده از رنگ های خوراکی به وجود آید، شامل انواع بیماری هاست. سرطان خون را در این میان می توان به عنوان یکی از مهم ترین مضرات استفاده از رنگ های خوراکی مصنوعی دانست. این روزها گفته می شود یکی از دلایل بروزسرطان خون ممکن است استفاده از رنگ های خوراکی مصنوعی باشد که متاسفانه کمتر کسی به آن توجه دارد. به علاوه تحقیقات نشان می دهد که ابتلا به برخی بیماری ها نظیر اوتیسم،ضریب هوشی پایین، آلرژی و. . . در کودکان می تواند با مصرف انواع رنگ های خوراکی مصنوعی ارتباط داشته باشد. همچنین سقط جنین، ناهنجاری های ژنتیکی، تغییرات هورمونی و. . . هم از جمله عوارضی است که می تواند با مصرف رنگ های خوراکی مصنوعی در خانم های باردار مرتبط باشد. 
رنگهاي مصنوعی عامل ایجاد کننده اختلالاتی ازقبیل آسم ، اختلالات کبدي و تومور هاي بدخیم و حتی تاثیر برروي فرایند هاي مغزي مانند تاثیر برروي قدرت یادگیري و رفتار به ویژه در قشر آسیب پذیز کودکان و نوجوانان می باشد.

رنگ های مصنوعی :
در صنعت غذایی و آرایشی بهداشتی تعداد بیشماری از رنگ های مصنوعی بکار می روند که بسیاری از آنها ترکیبات شیمیایی هستند که بارها در آزمایشات و تحقیقات علمی مختلف سمی و حتی سرطانزا بودن آنها به اثبات رسیده است. اینکه مطرح میشود که این رنگها دارای گرید یا درجه غذایی هستند و خطرزا نیستند به جند دلیل قابل استناد نیست. اول اینکه بسیاری از رنگهای مصنوعی که اکنون در ایران مجاز شناخته میشوند سالهاست از لیست FDA و سازمان های شناخته شده ی متولی بهداشت بین المللی از رده خارج شده اعلام گردیده اند با اصلا آنقدر قدیمی اند که خود صنایع استفاده از آنها را فراموش کرده اند!
دوم اینکه اثبات سرطان زا بودن یا نبودن یک ماده  خوراکی بسیار کار مشکل و زمان بری است و بارها اتفاق افتاده که یک افزودنی غذایی که سالها به مقادیر بالا در صنعت استفاده میشده به یکباره از چرخه بدلیل اثبات خطر حذف شده! 
پس نمیتوان بدلیل اینکه یک افزودنی شیمیایی را چون الآن مضر اعلام نشده سالم دانست. 
سوم اینکه در بسیاری از آزمایشات خطر زا بودن یک افزودنی اثبات می شود که این ماده برروی برخی حیوانات آزمایشگاهی خطرزا بوده که تا اثبات نهایی خطرناک بودن آن برای انسان اقدام جدی ای برای حذف آن از سیستم صنعت غذا انجام نخواهد شد.
بطور کلی باید یادمان باشد هرچند که نمی توان ادعا کرد هر ماده افزودنی که سنتتیک و ساخت دست ماست خطر ناک است اما میتوان این ادعا را قاطعانه اعلام کرد که هر آنچه در طبیعت وجود نداشته و ساخته دست ماست به راحتی قابل اطمینان نیست و هر آن احتمال اثبات سمی بودن و خطر زا بودن آن وجود دارد. 
پس بیاییم و با طبیعت آشتی کنیم... پیشینه همه مواد طبیعی چه سمی و چه خوراکی کاملا در طی سالهای دراز برای بشر روشن و مشخص بوده. مواظب رنگ های شیمیایی که به کودکانمان می خورانیم باشیم!!!